به گزارش کاوش نیوز به نقل از ایرنا: مردم روستای بردپهن جلیل برای عبور و مرور مجبورند به رودخانه بزنند و پل و امکاناتی روی رودخانه بنا نشده است.

بیشتر ساکنان این روستا افراد سالخورده و پیر هستند که در محرومیت به سر می برند و این محرومیت برای ساکنان آن درد آور است.

روستائیان چندین تخته سنگ را به صورت موازی قرار داده اند تا بتوانند از این رودخانه عبور کنند و خود را به شهر برسانند ولی این تخته سنگ ها پس از هر بار بارش باران شسته می شود و آب سنگ ها را می برد.

این مردم حتی در زمستان های سرد ناچارند از این رودخانه عبور کنند و بیشتر وقت ها لباس هایشان خیس می شود با این وجود سرمای جانسوز را به جان می خرند.

به گفته اهالی روستا، حدود ۶ ماه از سال راه این روستا به روستاهای مجاور قطع می شود به گونه ای که حتی مسئولان پخش فرآورده های نفتی نمی توانند به آن ها سوخت (نفت سفید) برسانند.

نبود پل بر روی رودخانه یکی از معضلات اساسی است که این روستاییان با آن مواجه اند و تاکنون از این نعمت برخوردار نشده اند.

احداث پل در چندین سال قبل بر روی رودخانه مجاور روستا در دستور کار مسوولان شهرستانی قرار گرفت ولی باوجود همه تلاش ها و پیگیری ها به دلیل معارضات محلی تاکنون به نتیجه نرسیده است.

شاید یکی از عوامل کاهش جمعیت این روستا را نبود پل و خدمات دیگر همچون گازرسانی دانست.

در دوره کنونی جوانان برای تحصیل و یافتن شغل و زندگی بهتر، روستاها را ترک می کنند و سالخوردگان باقی می مانند.

این سرنوشت تلخ بسیاری از روستاها به ویژه بردپهن جلیل شده است.

یکی از اهالی این روستا می گوید: راه، جاده و گاز نداریم و تاکنون در این زمینه فریادرسی نداشته ایم.

زهرا جلیل می افزاید: از چهار طرف محاصره کوه و رودخانه شده ایم و موقع بیماری راهی برای رفتن به پزشک و شهر نداریم.

محمد باقرزاده؛ یکی دیگر از اهالی نیز می گوید: مردان و زنان کهنسال این روستا در چنین شرایطی روزگار را با دشواری و مشقت در این منطقه سپری می کنند.

وی افزود: ترس و اضطراب گذر از رودخانه مانع از این شده که پدرم را برای معالجه به شهر ببرم زیرا ترس از این دارم که به درون رودخانه پرت شود.

یکی از زنان کهنسال روستا نیز بیان کرد: چنانچه زن بارداری در این روستا بیمار شود، فریاد رسی نیست زیرا که راه دسترسی وجود ندارد که به مراکز درمانی انتقال داده شود.

بخشدار سپیدار در این باره گفت: بر اساس سرشماری سال ۹۵ در روستای بردپهن جلیل هشت خانوار با ۲۲ نفر جمعیت سکونت دارند.

علیداد حسین زاده افزود: احداث پل برای عبور و مرور مردم این روستا در سال‌های قبل تصویب شده بود اما به دلیل معارضات اجتماعی پیش نرفت.

وی تصریح کرد: هم اینک معارضات تا حدودی رفع شده و تلاش برای احداث این پل ادامه دارد.

حسین زاده عنوان کرد: جیره و غذای این مردم چند ماهی یکبار در روستا ذخیره می شود زیرا حدود ۶ ماه از سال ارتباط آن ها با بخش سپیدار قطع می شود.

بخشدار سپیدار ابراز داشت: روستای برد پهن جزو محروم ترین روستاهای این منطقه است که نیاز به توجه و عنایت بیشتری دارد.

مردم برای حمل آذوقه، خوراک، رفت و آمد و علوفه دام خود در این روستا با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستند که انتظار می‌رود مسئولان و متولیان امر برای ایجاد یک پل بر روی رودخانه مجاور روستا تدبیری کنند.

مشکل راه ارتباطی و جاده در دیگر مناطق دهستان سپیدار نیز به چشم می خورد.