کاوش نیوز- خداداد ابراهیمی،در ازدحام نوشته‌های صد من یک غاز  زردنویسان تلگرامی، گاهی امیدوار می شویم که هنوز اهل قلم در ژرفای مفاهیم انسانی و فرهنگی، غور می‌کنند و عقلانیت وآزادگی قلم را پیشقراول همه روشنی‌ها و بهروزی‌ها بازتعریف می‌کنند و همواره چراغی فراروی تاریکزار بشریت روشن نگه داشته‌اند بی مزد و منت. در واقع اینان همان انسان‌های شریف، همان "رایزنان فرهنگی‌"اند.
-گاه گاهی هم می خوانیم که جماعتی نویسنده بَدَلی با قلم‌های خسته و بسته،  وقیحانه قلم فروشی می‌کنند تا رقمی بابت مزد کُلنگ کاری خود ارتزاق کنند و سفارش‌دهندگان سوژه‌‌های خاص را خشنود نگه دارند. در این رهگذار هر مقدار که واژه‌ها و نوشته‌ها به رنگ توهین، دشنام، هتاکی و ... نوشته شود، مبلغی و رقمی افزون‌تر کاسبی می کنند. در واقع این کاسبان قلم، نه تنها به دنبال بیداری و آگاهی جامعه نیستند بلکه خود نیز در خواب غفلت فرو رفته‌اند. به قول نیمایوشیج :
                                                                                غمِ این خُفته‌ی چَند خواب در چشمِ تَرَم می‌شِکَنَد ...
اینان همان آدم‌های بی هویت، همان "راهزنان فرهنگی‌‌"اند که با فرصت طلبی از وضعیت بی در و پیکر فضای مجازی با نوشتن چند پاراگراف ضعیف و سخیف، خود را نویسنده و صاحب‌نظر حوزه فرهنگ و رسانه تلقی کرده و با جیغ و فریاد به چهره‌ی انسان‌های فرهیخته و شریف چنگ می زنند.و امنیت و ساحت پاک رسانه را آلوده و مردم را آزرده‌اند و جز این نیست که ضعف قانون و عدم پیگیری و برخورد دستگاه‌های نظارتی و قضایی بر گسترش این جریان ضدفرهنگی بیش از پیش افزوده است
-در خاتمه با نکوداشت روز قلم و شادباش به نویسندگان مردمی و باشرافت، باید گفت که روز قلم فرصتی است تا یک بار دیگر بیندیشیم و بنویسیم که قلم، هم می تواند آتش جنگ ها را خاموش کند وهم می تواند با جایگاه معنوی و متعالی خود، امید و روشنی تقریر کند، مروج انسانیت باشد، آزادگی را معنی کند، شهید بسازد و مگر نه این است که؛ "این قلم‌ها هستند که شهدا را می سازند؟!»