کد خبر: 10143
تاریخ انتشار: 28-01-1401, 12:18
کاوش نیوز- وحیدحاج سعیدی، همانطور که می دانیم یادگار نویسی و نام نیک از خود به جای گذاردن در فرهنگ ما یک جایگاه ویژه دارد و از آن به عنوان یک عمل نوستالژیک ( خاطره انگیز) یاد می شود. فرقی هم نمی کند روی تنه یک درخت 400 ساله باشد یا نیکت پارک و مدرسه یا روی کتیبه ها و ستون های تخت جمشید! در ادبیات ما نیز به این نکته اشاره شده «نام نیکی گر بماند زآدمی به کزو ماند سرای زر نگار!» حتی در گذشته گاهی اوقات مادران خطاب به فرزندان می گفتند: « الهی اسمت را روی سنگ بکنند!» و این نشان از اهمیت موضوع و حفظ نام برای مدت زمان طولانی تر بوده است! با این وجود استاد حمید فدایی (مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید) اشاره کرده اند در ایام نوروز هیچگونه یادگارنویسی جدیدی در محوطه تخت جمشید صورت نگرفته و تاکنون گزارشی هم در اینباره نداشتیم. همچنین نسبت به حضور آماری میانگین 23 هزار نفر گردشگر در روز در محوطه تخت جمشید (در ایام نوروز) بیتوجهی چند نفر که به اشتباه روی آثار وارد میشوند، از لحاظ آماری درصدی نزدیک به صفر است و بعضا گریز ناپذیر است. همین تعداد هم با اخطار مراقبین آثار و حتی با اعتراض دیگر گردشگران بلافاصله از محدودههای ممنوع خارج شدهاند.
جالب است بدانید که یادگاری نویسی در این ابنیه قدمت تاریخی دارد و همین جناب فدایی یادگار نویسی را بی توجهی گردشگران می داند، قبلاً در این خصوص فرموده بودند: بعد از دوره هخامنشی به جز کتیبههای اصلی دوره ساسانی که در نقش رستم است، ما بقی به صورت یادگارینویسی است که تا دوره اسلامی و حتا قاجار و صفوی ادامه دارد. درواقع با طیف گستردهای از نوشتهها رو به رو هستیم که نیازمند ثبت و ضبط و خوانش هستند. این پروژه از حدود دو سال قبل آغاز شده و امیدواریم با تکمیل آن بتوانیم کاتالوگهایی آماده کنیم و برخی از این نوشتهها برای نخستین بار است که مورد خوانش قرار میگیرند و بخصوص درباره تخت جمشید میتوانیم در جریان فراز و فرودهای این مجموعه در دورههای مختلف تاریخی قرار بگیریم.
ملاحظه فرمودید چگونه خودمان در حال تیشه زدن به ریشه هنرهای ماندگار کشور هستیم؟! علی ای حال پیشنهاد می گردد به جهت حفظ این فرهنگ و پر بیننده و ماندگار اصولی یادگار نوشته ها در ابنیه تاریخی، بخش هایی از مجموعه های تاریخی برای یادگار نویسی در نظر گرفته شوند مثل ستون ها یا اطراف کتیبه های سنگی تا بازدیدکنندگان عزیز علی الخصوص سربازان محترم به راحتی و بدون دغدغه یادگار نویسی و در واقع هنر نمایی کنند. البته توزیع قلم های مخصوص نظیر لاک غلط گیر، ماژیک و حتی دستگاه فرز که در حکاکی سنگ قبر به کار می رود نیز مورد انتظار است. ایجاد یک رشته دانشگاهی با نام «ابنیه نگاری» و گردآوری یادگار نوشته ها و تالیف کتابی به نام «ابنیه نامه» از روی نوشته ها و آثار موجود در مکان های تاریخی و فرهنگی (همانند اٌتل نامه که مربوط به اشعار نوشته شده روی وانت بار ها و کامیون ها می باشد) باعث توسعه این فرهنگ و بالا رفتن غنای فرهنگی مجموعه های تاریخی خواهد شد. از ما گفتن بود
اطلاعات
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.
ارسال نظر