به گزارش کاوش نیوز، جنگ ایران و عراق، جنگی بود که در آن 80 کشور در کنار عراق قرار گرفتند تا با جمهوری اسلامی ایران مقابله کنند. ایرانی که انقلابش نوپا و در سالهای زیادی طعم تلخ خفقان طاغوتی، استکبار و استعمار را تجربه کرده بود. ایران اسلامی بعد از پیروزی انقلاب در سال 1357با مقاومت احزاب و گروهک هایی مواجه شد که همه به نوعی در مسیر و اهداف استعمارگران حرکت می کردند. اما موفقیتی برایشان حاصل نشد. این بار صدام حسین، عروسک دست ساز آمریکا و 80 کشور اروپایی و عربی به ایران حمله می کنند. 34سال پیش در 24 آبان 1361 دولت سوسیالیست فرانسه از عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران حمایت می کند و کلود شسون وزیر خارجه میتران می گوید: "فرانسه مناسبات بسیار محکمی با عراق دارد."

فرانسه آشکارا تلاش می کند تا صدام پیروز میدان باشد

وزیر خارجه فرانسه در کویت در کنفرانس مطبوعاتی شرکت می کند و با بیان مواضع دولت تروریست پرور فرانسه پیرامون مسائل مختلف، مسئله ی پذیرفتن بیانیه الجزایر توسط عراق را پیش می کشد و اعلام می کند: "فرانسه موضع اعلام شده اعراب در خلیج فارس  را پشتیبانی می کند." او از احداث پلی خبر می دهد که قرار است میان جزیره بوبیان و کویت توسط فرانسوی ها احداث شود. و این پروژ را یک پروژه اقتصادی بین فرانسه و کویت قلمداد می کند. فرانسه آشکارا تلاش می کند تا صدام پیروز میدان باشد و از سقوط او جلوگیری می نماید. به نظر می‌رسد که در جستجوی راهی است که جنگ را قبل از اینکه نجات از آن مشکل گردد به صورتی ختم نماید.

جنگ با اسلام معنوی؛ یک جنگ تمام عیار جهانی

از جمله اقدامات دیپلماتیک فرانسه استفاده از موقعیتش در شورای امنیت برای صدور قطعنامه‌ های متعدد با هدف فشار مضاعف بر ایران در کنار دیگر قدرتهای غربی بود. کشور های غربی همه متحد شده بودند تا صدام در این جنگ به پیروزی برسد. آنها هیچ نگرانی نیز از بابت کمبود نفت نداشتند زیرا عربستان سعودی بر تولیداتش افزوده بود تا مشکلاتی نفتی دولت های اروپایی را مرتفع سازد. در این جنگ تمام عیار که جهانی در مقابله با اسلام قرار گرفته بود رزمندگان اسلام با استفاده از نیروی معنوی ایمان دست به عملیات های بزرگی می زدند.

آرزوی فرانسه دشمن دیرین ایران، سرنگونی انقلاب اسلامی

در این میان فرانسه هم به عراق تسلیحات جنگی می فرستاد بطوریکه گفته شده بیشتر از کشورهای اعراب منطقه تسلیحات عراق را در جنگ تامین می کرده. در واقع فرانسه دشمن دیرین ایران از سالهای پیروزی انقلاب آرزوی سرنگونی انقلاب اسلامی را در سر داشت و در این سالها دوستی فرانسه و همنشینی این کشور با مسئولان ایرانی باور کردنی نیست. فرانسوی ها با تمام قوا برای نیرو های عراقی تسلیحات زمینی، هوایی و کمک های بی سابقه ای انجام می دهند. بطوریکه رژيم بعث در مراحل پايانی می توانست هواپيمای ميراژ ۲۰۰۰ را به عنوان بمب افكنی جديد كه در ارتفاع پايين پرواز می‌كرد و دستگاه رادار آن که می توانست دفاع هوایی را گمراه كند توليد كند.

همچنین فرانسه با عراق چندین قرارداد دیگر نیز به امضا می رساند. "پروژه فاو" به مبلغ 6.5 میلیارد دلار با سه شركت خصوصی فرانسوی به امضا می رسد. حتی نیروگاه های اتمی عراق تجهیز می شوند. رآكتور هسته ‌ای كه در سال ۱۹۸۱ به دست اسرائيلی ‌ها منهدم شده بود باز سازی می شود. همچنین فرانسوی ها در ساخت رآکتور اتمی و فراهم كردن زمينه دستيابی صدام به سلاح اتمی نقش برجسته‌ای داشتند.

 يكی از فرودگاه ‌های پيشين ناتو در فرانسه محل بارگيری هواپيماهای نيروی هوايی عراق می شود. اين هواپيماهای غول پيكر باری، هر روز به اين فرودگاه می آمدند و موشک های ساخت فرانسه، بمب‌ های خوشه ای و تجهيزات راداری را به عراق حمل می كردند. و بسیاری کمک بی سابقه که خود صدام هم در تصوراتش نمی گنجید که یک کشور عربی درجه 3 تا این حد مهم باشد آنقدر که هزاران میلیارد دلار خرج روی دست فرانسه و هم پیمانان اروپاییش بگذارد. سربازان فرانسوی هم در بین سربازان عراقی دیده می شوند.

بدین ترتیب فرانسه تبدیل می شود به خواهر سیاسی و حامی مالی نظامی عراق. نه به این دلیل که عراق برایش مهم است بلکه از این طریق می خواست ریشه اسلام نو پای را بخشکاند. زیرا دستش از ایران و جایگاه استراتژی ایران کوتاه شده است.

اصلی‌ترین حامی عربی عراق در ابتدا اردن بود. اردن که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابط حسنه ‌ای با ایران نداشت، روابط بسیار نزدیکی با عراق برقرار کرده بود. اردن با کمک‌ های سیاسی، اقتصادی و نظامی فراوانی از جمله اعطای وام ‌های چند میلیون دلاری به عراق، حمایت و پشتیبانی ‌اش را از این کشور اعلام کرد. و سپس فرانسه در صدر جدول کمک کنندگان به عراق قرار می گیرد و انگلستان و یارش آمریکا هم جیب هایشان یکی پس از دیگری خالی می شود.

آنچه گفته شد از 8 سال نابرابری بود که 80 کشور در مقابل  جمهوری اسلامی ایران  قرار گرفتند. جمهوری اسلامی محکوم به این است که می خواهد استقلال و آزادی و عزت کشورش را حفظ کند. اما یک نکته باقیست. این کشور ها بویژه فرانسه که میلیارد ها علیه انقلاب اسلامی خرج می کند تا آن را از میدان خارج سازد چطور می توانند اکنون برای ایرانیان قابل اعتماد باشند. در واقع فرانسه گرگی ست که لباس میش به تن دارد. هوشیار باشیم که دشمن از پشت خنجر نزند.

انتهای پیام /