تحلیلی بر ابعاد پروژه آمریکایی تغییر اجتماعی / موج چهارم و جنبش فرانو زنان و جوانان تجدیدنظر طلب

 کاوش نیوز-دکتر حسن بیارجمندی:هر کشوری که مبتنی بر عناصر اصلی خود شکل می گیرد و یا نظام سیاسی که براساس اصل جانشینی تاسیس می گردد و به ثبات می رسد؛ از ویژگی نسبی ثبات اجتماعی و کنترل خود برخوردار است.
و همین ویژگی یکی از مهم ترین و اصلی ترین معیارها و شاخص ها برای تحلیل و ارزیابی ثبات کشورها و نظام های سیاسی است و بعبارتی بر اساس میزان کنترل موثر ،ثبات کشور مورد نظر تحلیل می گردد
البته نباید از این مهم غافل شد که این برای یک شرایط کاملا عادی است و تحلیل و ارزیابی طبیعی و خاص خود را دارد و نمی توان بر کشور یا نظام سیاسی ای که تحت پروژه های دشمنان آن و عناصر نفوذی در مسیر مهندسی خروج از کنترل و در نتیجه آشفتگی و بی ثباتی اجتماعی سوق داده می شود؛ تعمیم داد.
پروژه آمریکایی تغییر اجتماعی هر چند از دولت اصلاح طلب هفتم و هشتم و نیز توسط افراطی ترین عناصر حزب منحله مشارکت _که هم اکنون نیز  تعدادی از آنان بعنوان مجرمین امنیتی در همین پروژه در حال ایفای نقش در حوزه زنان هستند _ کلید خورد و بیش از دو دهه سابقه دارد.
اما این پروژه زیرساختی، بطور خاص در یک دهه اخیر و در دل موج سوم برنامه ریزی ده ساله دشمنان (۸۸_۹۸) مجدد کلید خورد و با احیای نیروهای لیبرال (راست افراطی و التقاطی) ، ملی گراها و جریانات قومی،جریان دستوری و جریان ضد انقلاب تحت مدیریت و کنترل ایالات متحده و ایادی غربی ،عربی و عبری آنان( در فضای مجازی )از سال ۱۳۹۲ به بعد وارد فاز ویژه ای شد که خروجی ۷سال گذشته این پروژه با تمام ویرانگری های آنان؛ انگاره سازی و تصویر سازی از یک آشفتگی اجتماعی و خروج از کنترل اجتماعی است.
این پروژه "اجتماعی پایه" تحت یک آفند ویژه ادراکی و شناختی با پیوست ویژه هنری _رسانه ای در منطقه خودمختار فضای مجازی _ که منطقه زیست و حیات براندازی این جریان و  عهده داری ساخت تصویر این آشفتگی اجتماعی و خروج از کنترل اجتماعی است _ رقم خورده است و عملا از دی ماه سال ۱۳۹۸  وارد موج چهارم برنامه ریزی ده ساله دشمنان شده است .
نگارنده معتقد است که تمامی وقایع و اتفاقات و حتی نابسامانی های اقتصادی و فرهنگی کشور _که روز به روز بر شدت دور موتور مهندسی آن افزوده می شود _ همگی نمودهایی برای تصویر سازی غالب از فقدان "کنترل اجتماعی" است  
معنی شناختی این ادراک سازی غالب و کاذب این است که کشور اقتدار قانونی خود را بر جریانات و تحولات اجتماعی از دست داده است و هیچ تضمینی برای حفظ آن وجود ندارد و در نتیجه وقوع زلزله های اجتماعی و پس لرزه های آن نه تنها قابل پیش بینی نیست بلکه قابل کنترل هم نیست و این یعنی انگاره سازی بی ثباتی اجتماعی .
 دو طریق و بعبارتی شاهراه به موازات هم برای تحقق این پروژه با نگاهی به وضعیت کنونی ؛ بازار و فضای مجازی آشفته است.
بازار بخش فیزیکی و حقیقی ساخت تصاویر ملموس و عینی روزانه این آشفته سازی اجتماعی است _ که مردم از لحظه ای که صبح بیدار می شوند تا لحظه ای که آخر شب می خوابند در مورد آن فکر ، گفتگو و بحث ، گمانه زنی و...می کنند _ و فضای مجازی نقطه اتصال و شبکه سازی تک تک این افراد در سراسر کشور براساس یک درک و شناخت مشترک اجتماعی است؛بنحوی که روز به روز در چنین پیوندی با هم غرق می شوند و انگاره کاذبی در جامعه شکل می گیرد.
 با گذشت زمان جامعه سیاسی ایران دچار دوگانگی شده و همین مسئله، موجبات پیدایش جنبشی اجتماعی در بستر اینترنت را فراهم می نماید که به یک جریان اجتماعی فعال مبدل می گردد و در کوتاه مدت (۹۲_۹۶) تغییرات مد نظر خود را از طریق انتخابات و صندوق آرای انتخاباتی دنبال می کند و در میان مدت(۹۶_۱۴۰۰) با ناامیدی از تغییرات اجتماعی القاء شده در بستر اینترنت ،از صندوق آرای انتخاباتی قهر می کند و جامعه سیاسی را دچار واگرایی و شکاف می کنند.
با این اوصاف می توان گفت که ما عملا وارد موج چهارم برنامه ریزی ده ساله دشمنان انقلاب اسلامی(۹۸_۱۴۰۸) با تمرکز بر حوزه اجتماعی و بهره گیری از سرمایه های ایجاد شده در دوره های کوتاه و میان مدت مذکور شده ایم و براساس مطالعات عمیقی که مبتنی بر پایش و رصد این جریان دو زیست در منطقه خودمختار فضای مجازی بعمل آمده است ؛ زنان و جوانان تجدیدنظر طلب عهده دار میدانی و خط مقدم اهداف این جنبش فرانو در بلند مدت خواهند بود