کاوش نیوز-مجتبی طالبی، عید سعید فطر مبارک است و مومنان شیعه و سنی آنقدر مشتاق آن هستند که هلال ماه نو را جستجو می کنند.
امسال هم مثل بسیاری از سالها ، مسئله ی دیدن هلال حاشیه ساز شد. البته تفاوت رویکرد فقهای شیعه و سنی موضوعی کاملا طبیعی است و طی سالهای اخیر ، چندان حاشیه ساز نبوده و حتی این اختلاف در  رویکرد فقهی بین فقهای شیعه نیز وجود داشته و دارد و اساسا این اختلاف در نگرش های فقهی و استهلال ماه نو، وحدت شکن تلقی نشده و شیعه و سنی بعضاً با یک روز تأخیر ، به اقامه ی نماز پرداخته اند.
اما حاشیه های عید فطر امسال، از این جهت قابل توجه است که اساسا مسئله ، از  مسئله فقهی گذشته و علم نجوم و محاسبات نجومی امکان دیدن ماه نو در منطقه و کشور عزیزمان ایران را مردود اعلام کرده و عملا ستاد استهلال ماه نو که با دستگاه های حرفه ای و افراد خبره به رصد می پردازند نیز، چیزی مشاهده نکردند . (در این ستاد شیعه و سنی حضور فعال دارند. )
ای کاش رویکرد جناب عبدالحمید - عالم و امام مسجد مکی - رویکردی تلفیقی از علم و فقه بود و با این رویکرد برای مشاهده ماه نو استدلال می کردند. اما معظم له! در خطابه ی خود ، از چشمان تیز بین برخی از نزدیکانشان گفته اند و چشم آنها را به عنوان حجت پذیرفته اند!!  
در این یادداشت نه قصد احتجاج علمی است و نه بحث نقد رویکردهای فقهی ، اما می توان از حضرت مولانا ( عارف و شاعر بلند آوازه جهان اسلام که ماتریدی مسلک و حنفی مذهب است و آوازه ای جهانی دارد و جزو قله های عرفان اسلامی است ) حکایتی نقل کرد تا بابی باشد برای فهم استدلال جناب عبدالحمید عزیز ...
قصه ای که در دفتر دوم مثنوی معنوی آمده چنین است ؛
« ماه روزه گشت در عهد عمر
بر سر کوهی دویدند آن نفر
تا هلال روزه را گیرند فال
آن یکی گفت ای عمر اینک هلال
چون عمر بر آسمان مه را ندید
گفت کین مه از خیال تو دمید»
بله جناب عبدالحمید عزیز ؛  گاهی ممکن است دیدن ماه در خیال معتمدان شما و یا حاصل اشتباه محاسباتی باشد و گر نه به نقل قصه ی مولوی ، خلیفه ( حضرت عمر رضی الله ) و در عصر حاضر ولی أمر مسلمین ( امام خامنه ای ) هم امکاناتش از شما بیشتر است ، هم به قول مولوی ؛  
                             « ورنه من بیناترم افلاک را       چون نمی‌بینم هلال پاک را ؟! »
بنا بر این باید به جناب عبدالحمید از جانب مولوی گفت :
« گفت تر کن دست و بر ابرو بمال      

آنگهان تو در نگر سوی هلال
چونک او تر کرد ابرو مه ندید
گفت ای شه نیست مه شد ناپدید
گفت آری موی ابرو شد کمان
سوی تو افکند تیری از گمان
چون یکی مو کژ شد او را راه زد
تا به دعوی لاف دید ماه زد»
البته این «موی کژ» ، فقط در دیدن هلال ماه نیست و گاهی « موهای گژی » باعث می شود حقایقی نادیده گرفته شود . مثلاً فهم حقیقت مبارزه با استکبار ، مقابله با اسرائیل ، جایگاه حجاب در اسلام ، فهم حکم قصاص در قرآن ، تبعیت از ولی أمر و حاکم شرع ، فهم شرایط و دوری از تفرقه افکنی و ...
بنا بر این به قول مولوی بزرگ « رحمه الله تعالی علیه » ؛
« موی کژ چون پردهٔ گردون بود
چون همه اجزات کژ شد چون بود
راست کن اجزات را از راستان
سر مکش ای راست‌رو ز آن آستان
هم ترازو را ترازو راست کرد
هم ترازو را ترازو کاست کرد »
البته انگار کلام حضرت مولانا از زبان حضرت عمر ، وصف الحال جناب عبدالحمید است و سفارش مولوی به عبدالحمید است که ؛  
« هر که با ناراستان هم‌سنگ شد
در کمی افتاد و عقلش دنگ شد
رو اشداء علی‌الکفار باش
خاک بر دلداری اغیار پاش
بر سر اغیار چون شمشیر باش
هین مکن روباه‌بازی شیر باش »
متأسفانه رویکردها و تحلیل های جناب عبدالحمید در استان گلستان هم طرفدارانی دارد که بدون در نظر گرفتن مبانی معرفتی و تشخیص شرایط زمان و مکان ، مخاطبین عموما احساساتی خود را درگیر مسائلی می کنند که به نفع عموم مسلمین نیست و این عمیقأ جای بحث و بررسی دارد . به هر حال ...
امید است جناب عبدالحمید که به نظر می رسد در شرایط فتنه گون اخیر ، نتوانسته است تحلیل درستی داشته باشد و از زمان تحلیل خام و نسنجیده اش در مورد کرونا ( کرونا در  ایران محصول ورود دانشجویان چینی جامعه المصطفی العالمیه است !!!! ) تا امروز ( در مورد اسرائیل و موضع گیری در مورد فتنه اخیر و ... ) در دام یک جریان رسانه ای خاص افتاده ، از شر اشرار نجات پیدا کند و باز مثل گذشته ی پر افتخارش، در شمار منادیان وحدت اسلامی و علمای تقریبی ایران عزیز و خطه ی با افتخار سیستان و بلوچستان قرار بگیرد . ان شاالله
بنده پیشنهاد می کنم ایشان بجای مطالعه ی سایت های خبری و درگیر شدن در فضای غبار آلود مجازی و شارلاتانیسم رسانه ای ، بخش بیشتری از وقت خود را برای مطالعه ی مثنوی معنوی مولوی اختصاص دهند که هم جانشان صفا بگیرد هم مایه ی برکت باشد برای مردم ...

خاک پای برادران سنی مذهب ایران اسلامی

مجتبی طالبی
مدرس دانشگاه