به گزارش کاوش نیوز به نقل از فارس، مهمان این هفته برنامه دستخط یکی از چهره های شناخته عرصه بهداشت و درمان کشور و مدیریت بهداشت و درمان کشور است که بعد از انقلاب اسلامی در مدیریت های مختلف و عرصه های سخت حضور داشته و همچنان با 70 سال سن در این میدان حضور دارد و در دوره ها و دولت های مختلف سمت های گوناگونی را تجربه کرده است.

استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران است. استاد سرطان‌شناسی و فوق تخصص سرطان شناسی از آمریکا است. آدمی است که در حوزه های مختلف بهداشت و درمان و همین الان بخصوص در حوزه مبارزه با کرونا طرح های بسیار خوبی داشته و حرف های بسیار شنیدنی دارد. معاون سلامت در دولت دوم اصلاحات بوده و الان هم مشاور عالی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. فکر می کنم گفتگوی جذاب و شنیدنی از خاطرات ایشان در زمان جنگ داشته باشیم.

در خدمت جناب آقای دکتر محمد اسماعیل اکبری مشاور عالی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هستم که یکی از مدیران قدیمی عرصه سلامت هستند و بخش هایی از سابقه کاری ایشان را بیان کردم.

*سلام، خیلی خوش آمدید.

من هم خدمت حضرتعالی و همکاران بزرگوار شما و همه بینندگان ارجمند شبکه پنج سیما سلام عرض می کنم.

*چه خبر آقای دکتر؟ در این دوران، اولین پرسش دوستان من و مردم درباره کرونا است؛ الحمدالله یک شیب نزولی دارد اتفاق می افتد ولی بدین معنا نیست که همه چیز تمام شده یا تمام می شود. بارها شما و همکاران شما توضیح داده اید.

همیشه در اپیدمی ها یک اصول علمی وجود دارد که نباید از آنها منحرف شویم. این اصول علمی را بخوبی رعایت نکرده‌ایم. کسانی که در شرق آسیا یا جنوب شرقی آسیا بوده‌اند خیلی بهتر رعایت کردند.

حالا طرحی که به نام با برکت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی (ره) نامگذاری شده، گوشه ای از آن رفتارهای علمی و چارچوب‌داری که باید عملیاتی شود را اجرا می کند. اولین قدم باید بررسی همه مردم یا همه مردم در خطر، در قبال این باشد که این ویروس در بدن آنها وجود دارد یا خیر؛ به این «تِد» می‌گویند. خیلی زود باید این را بگردیم و کشف کنیم، پس باید با همه آدم ها در تماس باشیم.

اگر بصورت محدود آن روزهای اول شروع می کردیم مثلاً گیلان و قم را محدود می‌کردیم و همینطور هر روز چک می کردیم مانند ووهان، دیگر اجازه نمی دادیم از قم به تهران یا از گیلان به مازندران برود و یکباره کشوری شود. بعد به کارهایی اقدام کردیم که تا حدود 20 اسفند بود.

این کشف زودرس ویروس بین همه آدم های در معرض خطر، قدم اول است. دوم پاسخ سریع به این کشفیات است. من این کارها را بیان می کنم و شما ارزیابی کنید. پاسخ سریع ما این است که آدم مبتلا را ایزوله کنیم. اجازه ندهیم وارد جامعه شود. بهترین جا برای ایزوله در خانه خود فرد است به شرطی که معیشت او را تامین کنیم، به شرطی که نان و آب را به او برسانیم. حتی اگر پولدار است کسی باید او را کمک کند و این مایحتاج را به درب منزل او برساند. این ساختار را که همه دنیای موفق اجرا کردند، باید اجرایی کنیم. خیلی از خانه های ما جای مناسبی برای ایزولاسیون و نگهداری این بیمار نیست. خانه کوچک است و تعداد بچه ها زیاد است و خانواده 5-4 نفره و ظرفیت خانه 60 متر است، یک توالت دارند. وظیفه ما این است که برای این افراد نقاهتگاه احداث کنیم.

من اصرار بسیار زیادی برای احداث نقاهتگاه کردم. در 20 اسفند نیروهای نظامی ارجمند ما نقاهتگاه احداث کردند ولی آن بیمارستان صحرایی بود. هر زمان که آن را در هر استانی نداشتیم به یاد داشته باشید که ایزولاسیون اتفاق نیفتاده است. یعنی چه اتفاق نیفتاد است؟ یعنی به ازای هر آدمی بیمار می شود حداقل 7 نفر با او در تماس هستند. پس به ازای 10 هزاری که کشف می‌کنیم 70 هزار نفر ویروس را منتشر می‌کنند. وظیفه ما این است که 70 هزار نفر را کشف کنیم و ایزوله کنیم، نه آن 10 هزار نفر صرف را! کاری که ما انجام دادیم و خراب کردیم، این بود که این 10 هزار نفر را، 2500-2000 نفرشان را در بیمارستان ها بستری کردیم و مابقی را رها کردیم. تمام آدم های در حال تماس هم رها بودند. خب ویروس به چرخیدن شروع کرد.

سومین کاری که باید انجام شود ردیابی ویروس است. این آدمی که در بیمارستان آمد و من کشف کردم و ایزوله کردم، از کجا بیمار شد؟ اگر این بیمار را دنبال کنیم به قرنطینه هوشمند می‌رسیم. می گوییم فلان محله، فلان فروشگاه، فلان پاساژ، فلان قهوه‌خانه بود و آنجا را هوشمند قرنطینه می کنیم. عملاً این اتفاقات رخ نداد و قدری اشکال ایجاد شد.

حالا الان الحمدالله وزارت بهداشت طرحی را طراحی کرده که به نام مبارک طرح شهید حاج قاسم سلیمانی است که همین حرف هاست؛ کنترل خانه به خانه است. اتفاقی که رخ داده آن طرح است. قرنطینه های ... عمومی نیز وجود دارد. به یاد داشته باشید که بستن‌های عمومی، استراتژی مناسب کنترل هیچ اپیدمی نیست؛ اینها کمک است. کار قرنطینه های عمومی دو عیب دارد؛ یک اینکه نمی‌توانند مستمر باشند، مگر می شود مردم را از در خانه بست؟ نمی‌شود. دیگر اینکه بسیار گران است. طرح شهید سلیمانی (ره) که وزارت بهداشت انتخاب کرده و بسیج محوریت عملیاتی را گرفته و کمک می کند، همان پیگیری است. همه آدم ها را پیدا کنند، کسانی که مشکوک هستند یا بیمار هستند یا تائید با تست یا بدون تست دارند، همراه با آدم هایی که در تماس هستند را پیدا کنند. در خانه ایزوله کنند و معیشت آنها را تامین کنند یا به نقاهتگاه ببرند. جلسه یا با وزیر محترم کشور بودم. ایشان بسیار عاقلانه و عاشقانه گفت و من این حرف را پذیرفتم که هر هتلی را بخواهید برای شما می گیریم، هر جایی را بخواهید برای شما خواهیم گرفت. اینجا یک خبر بدهم که هر دانشگاهی که دیر هتل های خودش را زد، حالا ممکن است هتل نباشد و یک مدرسه را بزند، یعنی هنوز نفهمیده است که طرح شهید سلیمانی چیست؟ الان تهران هنوز نقاهتگاهی ندیده‌ام.

*ولی من دیده ام درب منازل رفته اند.

بله. الحمدالله خوب شروع شد. این ماجرا روند جالبی دارد و کاش زنده بمانیم و اینها را بنویسیم. سه روز بعد از اینکه حال بیمار خوب می‌شود چرا باید در بیمارستان بماند؟ یک محل آلوده که 40 درصد ویروس چرخش بیشتری از بیرون دارد.

*یک نکته دیگر درباره واکسن کرونا است و کارهای خوبی در داخل شده و چند سری هم اطلاع رسانی شد و روی نمونه انسانی آزمایش می شود. از این خبری دارید؟

من یک اجازه ای می خواهم قبل از اینکه واکسن داخلی را صحبت کنم، یک نکته ای را بیان کنم. واکسن‌سازی با تکنولوژی RNA اولین بار در جهان است و این تکنولوژی بسیار قوی است، ولی شما شاهد هستید یک فرد بیسواد یا مردم عادی درباره واکسن مودرنو حرف می زنند، درباره واکسن فایزر صحبت می کنند. نباید گول بخوریم. اینها تبلیغات تجاری است. سلامت همیشه دو دشمن جهالت و تجارت را داشته است. به چه حسابی اینطور عقنه در ذهن مردم ما شده که اگر پول بدهیم و واکسن فایزر را بخریم نجات پیدا می‌کنیم؟ شما می دانید که رئیس جمهورها درباره این صحبت می کنند. اینها بحث های فنی نیست. بحث فنی باید در دانشکده شود، وقتی این بحث ها را در اجتماع می آورند می خواهند عقنه کنند و به زور به دیگران بقبولانند که فلان کار را انجام دهید. دیدید که دولت ما را محکوم کردند به اینکه بگوید 20 میلیون می خرم! حتی برخی از نزدیکان حوزه مدیریتی هم دلالی کردند. من این حرف ها را دوست ندارم. اینها دلالی های علمی است که گاهی نادانسته این کار را می‌کنیم که همان جهالت است.

*یعنی حوزه مدیریتی وزارت بهداشت؟

حوزه‌های مدیریتی مملکتی. یک برنامه ای بود که در شبکه سلامت پخش می‌شد و یک فیلمی پخش کرد که از نظر من رپورتاژ آگهی برای خرید واکسن های خارجی بود. واکسن خارجی در چه مرحله ای است؟ الان وارد تلقیح عمومی شده است. چون وقتی به فاز انسانی می رسیم عده معدودی می آیند. 30، 50، 60 نفر می آیند. آدم جوان، بی مرض، بدون هیچ مشکلی از مردم جدا می کنیم. یک جایی این تزریقات را انجام می دهیم و سه ماه صبر می کنیم چون قانون واکسن اینوری نیست؛ باید چند سال منتظر بمانیم. قانون ... این اجازه را داده که زودتر تصمیم‌گیری شود. در سه ماه اگر عارضه نداد می‌گوییم سالم است. اگر ایمنی ایجاد کرد می گوییم قدرت ایمنی دارد اما سه ماه است. بعد از آن طبق قانون و با پشتوانه سیاسی، به زور وارد فاز تلقیح بیشتر رفتند که باید چند میلیونی شود و از اقوام مختلف باشد. اینکه شاهد هستید برخی واکسن ها در اقوام مثلاً چینی ها یا روس ها، اماراتی ها یا بحرینی ها را تزریق کردند و ترکیه از چین وارد کرده و تزریق می کند، عراق را یکی دیگر تزریق می کند، برای این است که این برگه ها باید جمع شود. اینها هنوز جمع نشده که واکسن مورد تائید کرد. نمی توان 3 ماه به 3 ماه بیولوژیک به بدن انسان بزنیم و نظام ایمنی‌اش را تحریک کنیم.

اما در ایران، ما 100 سال است که واکسن می سازیم. ان شاالله شما هم فرزند دارید، ان شاالله فرزند خود را واکسن زده اید، با چه واکسنی به فرزندتان سرخک، سرخچه و دیفتری و کزاز زده اید؟ واکسن ساخت ایران. مردم ما با همان ایمن هستند. سازمان بهداشت جهانی به ما یک ورقه نداد! با این که می دانند ما ایمنی کامل داریم. ما الان برگه ای از دنیا و سازمان بهداشت جهانی داریم که ما سرخک را کنترل کردیم در حالی که آمریکا و اروپا کنترل نکردند. به ما ورقه تولید نداده‌اند!

*در صورتی که با واکسن ایرانی کنترل کردیم.

بله. واکسن ما را می‌خریدند و به کشورهای دیگر می دادند اما ورقه به ما ندادند، هنوز هم این ورقه را نداده اند. الان ورقه به ما داده که بیماری سرخک را کنترل کردیم اما ورقه تولید را به ما نداده است. در ایران خوشبختانه با این همتی که جوانان کردند چندین نوع واکسن را طر