قسمت دوم

حسن بیارجمندی

نسخه توسعه دوره اصلاحات و دوره اعتدال دو روی یک سکه و از یک مسیر می گذرند.

شیفتگی به مظاهر تمدنهای شرق وغرب  در بعض جریانات و گروه ها در ایران وجود داشته و خواهد داشت . اما این شیفتگی از وضعیت یکسانی برخوردار نبوده و از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی بسته به ظرفیت و استعداد پیاده نظام آنان ظهور و بروز متفاوت و در نتیجه رخنه ونفوذ بیشتری داشته اند.

به گزارش کاوش نیوز، توسعه و نسخه آن بعنوان سند شیفتگی به مظاهر تمدن غرب و افقی که بدون توجه به رشد و تعالی انسانی توام با مسئولیت در برابر خداوند در چند دهه اخیر مورد توجه و اهتمام بعض جریانات سیاسی قرار گرفته است و در جهت اصلی انقلاب اسلامی یعنی سعادت بشری (اصل 154 قانون اساسی) انحراف و بسمت اباحه گری (آزادی) سوق داده است ؛ از یک خاستگاه و مختصات معرفتی (جهان بینی مادی و ایدئولوژی آن) برخوردار است .

 بنابراین اسامی و عناوین متفاوت افراد و گروه هایی که علم آن را بلند می کنند در ماهیت آن و مسیر آن هیچ تفاوتی ایجاد نخواهند کرد.مسلم است که مطلق نسخه توسعه با چنین خاستگاه و مختصاتی نه تنها با دین اسلام بلکه با ملیت و فرهنگ ایرانی سازگاری ندارد . بنابراین نسخه پیچی کورکورانه آن برای ملت مسلمان ایران منجر به پارادوکس هایی گردد ، بنحوی که این سند توسعه بین دنیا و آخرت تعارض  ببیند و دولت را مسئول #بهشت_رفتن مردم نداند❗️و یا علم را فاقد پایه و مبانی دینی بداند و بین وحی و عقل تعارض ببینند و عقل و خرد جمعی را بر آن  اولی بداند و این خود به دین گریزی  و النهایه مبارزه با تمام مظاهر دینی و مقدسات اسلامی منجر خواهد شد.

با یک مقایسه ساده و اجمالی آثار و نتایج بیرونی (فضای رسانه ای و عمومی) دو نسخه_توسعه در دوره اصلاحات و دوره اعتدال می توان بسادگی دریافت که آنها دو روی یک سکه و از مسیرتقابل با دین و مذهب ، انقلاب اسلامی ، اصول و آرمان های آن گذشته و خواهند گذشت  

از اولین هجمه روزنامه‌ بهار در اول آبان‌ ماه 92 با انتشار مقاله‌ای با عنوان « امام ؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی ؟ » ، و بعد انتشار مطلبی با عنوان « بی‌اعتباری شهادت زنان مصداق تبعیض جنسی است » در روزنامه قانون این دور مجددا آغاز شد .

توهین به حضرت فاطمه سلام الله علیها ، توهین به امام حسین(ع) و رنگ باخته اعلام کردن الگوی آن و همچنین زیر سئوال بردن عزاداری ایام عاشورا از سوی نجف قلی حبیبی ، هجمه به مراسم های عزاداری و عدم رعایت حرمت ماه محرم و صفر ، غیر انسانی خواندن حکم قصاص از سوی هرمیداس باوند ، رد کردن پایه های قرآنی دیه ، زیر سئوال بردن الزام حجاب و اختیاری و جزو روند_توسعه خواندن آن ، دفاع از مجله هتاک  شارلی ابدو ، توهین به مقام شامخ شهید و شهدا (شهدای غواص) اینها تنها نمونه کوچکی از حجم گسترده چنین فضا سازی هایی است تا در سایه آن یک انکار ویک انتخاب صورت بگیرد .

. مصطفی ملکیان می گوید:چیزی به نام اسلام وجود ندارد ، آنچه هست مسلمین است ! غیر از مسلمانان چیزی به نام اسلام وجود ندارد . اسلام یک شبه واقعیت است.. سعید حجاریان:مسلمانان باید در آستانه قرن جدید هجری ، در میان بربریت و مدنیت ، دست به انتخاب سترگی بزنند ... آیا واقعاً تقویم قمری، قداستی برای ما دارد.اگر خوب دقت کنیم این خطوط مورد هجمه در بالا با خطوطی که بطور رسمی بشرح ذیل ترسیم شده است؛ یک ریل همسو و هم جهت برای قطارتوسعه ایجاد می کنند :

تبلیغ اسلام آنکارایی تحت پوشش اسلام رحمانی، ترور شخصیتی جریان مومن و انقلابی با کلید واژه فراطی و تندرو،تحریف و ارائه چهره بدلی و جعلی از امام_خمینی(ره)، مخالفت ضمنی با اصل ولایت فقیه در قالب نظریه شورای رهبری، ترور شخصیتی مراجع و علمای انقلابی و ضد استکبار، تلاش برای حذف علمای انقلابی از نهادهای تصمیم گیر کشور، حاکم کردن جریان غیرمومن و غیر انقلابی بر جریان مومن و انقلابی و مایوس و ناامید کردن آنان در مشارکت فعالانه در سیر تکاملی انقلاب اسلامی، ایجاد تردید و شبهه در مورد اصول و آرمان های انقلابی .، تهی کردن انقلاب از اسلام و پایان دادن به اسلام انقلابی، برتری و ترجیح اشراف و اشراف زادگان بر مستضعف و مستضعفین، مخالفت با اجرای احکام اسلام توسط ضابطین قضایی، مخالفت با اصل امر به معروف و نهی از منکر و...اما این قطار در ایستگاه مشهد مقدس و پشت حریم قدسی امامرضا(ع) متوقف شده است...

چرامشهدالرضا؟؟؟

اندلس در مشهدالرضا و پایتخت فرهنگی جهان اسلام

سخنگوی وزارت ارشاد چند روز قبل بود که در اظهار نظری رسمی گفت : " در مشهد به دلیل حرمت بارگاه امام رضا (ع) و حفظ حریم معنوی آن محدودیت برگزاری کنسرت وجود دارد . "حسین نوش آبادی اضافه کرد : نظر وزیر ارشاد در خصوص عدم برگزاری کنسرت‌ها در مشهد به دلیل حرمت بارگاه امام رضا (ع) و حفظ حریم معنوی آن بزرگوار است. اظهارات برخی مقامات مذهبی مشهد دلیل اصلی عدم برگزاری در مشهد نیست و نخواهد بود.

 سال است در مشهد کنسرت برگزار نشده و اختصاص به این دولت ندارد.

اما پس چرا عده ای معدود با وجود این امر در چند ماه اخیر بر روی برگزاری کنسرت در شهرمقدس مشهد سرمایه گذاری رسانه ای کرده و بر اجرای یکسان وفق سایر شهرها تاکید می شود.

آیا اینکه تاکید می شود قانون که برای اجرای کنسرت وجود ندارد  برای همه استان ها و شهرستان ها یکسان اجرا می شود و هیچ شهری را نمی شود استثنا کرد ؛ مگر  شهرقدس قم استثنا نشده و در این شهر کنسرت اجرا می شود پس چرا بر شهر مقدس

مگر در چند ماه اخیر چه اتفاقاتی در خراسان و مشهد مقدس روی داده است که :

اولا : توجه خاص و ویژه تحلیل گران رسانه های خارجی و حتی معاند را صرف نظر از موضوع کنسرت ها بخود جلب کرده است مورد رصد دایم است

 ثانیا : تمام طراحی ها  و نوک پیکان هجمه ها علیه الهام بخشی و مرجعیت مشهد در گفتمان سازی برای اسلام انقلابی  است.

برای یافتن پاسخی بدور از نسخه کلیشه ای و کپی پیستی این روز های فضای رسانه ای کشور ( حاشیه بردن مسائل اصلی کشور) علاوه بر لزوم توجه به مطالب و تجارب تاریخی مقدم و مؤخر که در سه قسمت پیشین بدان پرداختیم توجه به نکات ذیل ضرورت دارد:

همانطور که برای برنامه اسلامی_ایرانی پیشرفت ، پیوست_فرهنگی ( ایرانی اسلامی ) باید تعریف شود و تاکید فراوان برای اجرایی شدن آن وجود دارد ؛ به تجربه تاریخی  اندلس و مدل ترکیه ( پایتخت کنسرت ها در میان کشورهای اسلامی ) ؛ کنسرت های تهی از محتوی ، مبتذل و مخل اخلاق حسنه برای  برنامه توسعه ( سکولار ) بهترین پیوست فرهنگی و تسهیل کننده و تضمین کننده اجرای آن است .

دلایل این مساله عبارتند از :

اولا : هزینه آن از جیب خود مخاطب کنسرت ها پرداخت می شود .

ثانیا : در تغییر مبانی معرفتی و رفتاری جامعه هدف آن و بروز و ظهور اجتماعی آن نقش بسزایی دارد .

ثالثا : به تجربه و مدل  انقلاب رنگی 2013 اوکراین و مستندات موجود از برگزاری کنسرت ها در #یورو_میدان_کیف بهترین الگوی جذب و بهره برداری برای مقاصد سیاسی و امنیتی پوششی هستند .

استثنا کردن مشهد مقدس و پذیرش عملی آن علاوه بر امکان تسری و تعمیم پذیری به دیگر استانها و شهرها همانند شروط پیشنهادی جدید دادستانی تهران و نیروی انتظامی برای برگزاری کنسرت‌ها ( تضمین و تأمین امنیت مراسم از سوی استاندار یا فرماندار تهران و تضمین سلامت محتوای برنامه‌ و ضبط رسمی مراسم از سوی پلیس ) می تواند شاکله کلی این پیوست را تحت الشعاع قرار بدهد.

ضمن اینکه اولا قابلیت تبدیل مشهد به الگوی کشوری در این دست از اقدامات مشابه را دارد . ثانیا پذیرش این استثنا به معنی پذیرش مرجعیت شهر مشهد و تاثیرگذاری ویژه آن در سیاست ها و جهت گیری های کلان کشور است . ثالثا تقویت کننده نظریه پایتخت درسایه نظام جمهوری اسلامی است بنحوی که عملا عده ای از کارشناسان داخلی و خارجی به کانون توجهات بودن مشهد حتی فراتر از قم اذعان دارند .

پذیرش استثنا بودن مشهد مقدس ، بزعم طراحان نقطه مقابل رویکرد حذف یا خنثی کردن نهادهای اقتدار آفرین نظام اسلامی ( مساجد ، هیاتها ، ائمه جماعات ، نمازجمعه ، بسیج و... ) و نخبگان حوزوی و دانشگاهی انقلابی از سوی یک جریان خاص تحت پوشش قانون  که از مولفه های توسعه مطلوب است می باشد.

در نظام مبتنی بر مولفه های توسعه جهت تحقق جامعه مدنی هیچ چیزی به اندازه قانون حریم ، حرمت ، قداست و ... ندارد ؛ همانطور که در اظهار نظرهای شاذ اخیر ، اجرای قانون ( که برای کنسرت ها وجود خارجی ندارد ) را با کمال تاسف بر حریم مشهدالرضا و حرمت بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) عده ای ترجیح داده و می دهند.

حالا با وجود نکات صدرالاشاره و درک صحیحی از وضعیت کنونی ، به این سئوال بهتر می توان پاسخ داد که مگر در چند ماه اخیر چه اتفاق خاصی در مشهد الرضا افتاده است که وضعیت آنرا نسبت به 11 سال گذشته و بخصوص 3 سال اخیر تغییر داده است.