اقتصاد مقاومتي به رغم اينکه نيازاول کشور است ولي روند پيشرفت آن درهمه قسمت هاي جامعه و دستگاه هاي اجرايي ،روند مطلوبي نيست معناي اين حرف اين است که هنوز به ضرورت آن ايمان نياورديم وبه عبارتي باورپذيري دراين خصوص درحد اقناع واثرگذاري بررفتارها نبوده است، البته اقدامات مطلوبي ازسوي برخي ارگان ها صورت گرفته ولي براي اينکه عموم؛هم مسولين و هم جامعه شهروندي وهم روستايي کامل درگير اصل ماجرا شود، لازم است پاي رسانه ها هدفمند به ميان کشيده شود. بايد براي سوق دادن انرژي عمومي وتفکر تصميم گيري مسولان وارد عمل شود اما چگونه؟
ترغيب باشعار وتکرار واژه ها ممکن نيست و اگر کسي ترغيب هم شود نمي داند چه کار کند، رسانه ها براي اينکه وارد اجراي آن شوند ابتدا بايد سوژه يابي ازشعارها، براساس مصداق يابي باشد يعني مصاديق اقتصاد مقاومتي را بايد شناسايي و معرفي کرد.
مثلا نگويد سوژه من صادرات داروهاي گياهي است وبعد شروع کند انواعش را برشمردن و سود اين کارراگفتن. اين اقدام موضوع يابي است نه سوژه يابي، سوژه يابي اين است که پيدا کني مشهدي کريم که باخشکسالي بعد پنجاه سال کشاورزي مانده بود از بي آبي چکارکند که متوجه کشت زيره در زمينش باهمين شرايط موجود مي شود وحالا چند ساليست هر فصل کشت 20ميليوني درآمد دارد.
با اين مصداق يابي آنگاه باورپذيري لازم ايجاد مي شود هم مردم را از کاسه چه کنم چه کنم نجات مي دهد وهم مسولاني که درپي اشتغال هستند و از طرفي ورد زبانشان نبودن اعتبار است، به تحرک وامي دارد مرحله بعد ازمصداق يابي درسوژه هاي اقتصاد مقاومتي داشتن سناريو مي باشد حتي درخبر مکتوب هم نياز به سناريو وداستان است، البته درخبر از سبک تنظيم خبر بجاي سناريو استفاده مي شود که اغلب چند قالب کليشه اي است ولي سناريو فراتر ازاين چند سبک تنظيم خبر است. بدترين شيوه رسانه اي دراين قبيل خبرها اين است که از کل به جز حرکت کنيم بلکه برعکس بايد ازجز به کل حرکت کنيم. مثلا براي ضايعات نان يکراست نرويم اينقدر سرانه مصرف شهر است و بايد اينقدر بشود وچه وچه؛ بلکه مي شود مثلا داستان با فرد نان خشکي که اين روزها زياد نان جمع نمي کند شروع شود وبعد خبرنگارعلتش رادرکيفيت نان محلي وپخت آن جستجو مي کند و بعد سراغ سرمايه گذاري مي رويد که درمجتمع پختش،18نفر کارمي کنند وحتي برخي با پرواز دبي و جاهاي ديگه هم نان محلي راسوغات مي برند، البته دراين راه بايد نيازها را هم واضح گفت اينکه اين قشر هنوز اتحاديه ندارند وکمسيون هاي آرد و نان، آنها را به رسميت نمي شناسند، هرچه به پايان گزارش نزديکتر مي شويم نتيجه گيري ها و کلي گفتن ها بيشترمي شود وضرورت ونوع برنامه ريزي مسولان ملموس تر مي شود، بااين آيتم، هم اقتصاد مقاومتي راداريد هم اصلاح سبک زندگي را که عمدتا بين اين دو ارتباط معناداري است حتي دادن آمارهاي معمول وبي روح در پايان داستان خود به خود زنده وپرمعنا مي شود وتحرک ايجاد مي کند.
براي اينکه اقتصاد مقاومتي ازشعار به باوربرسد رسانه ها بايد مصداق يابي کنند و بر هر مصداق شعارها راحمل کنند، اين عينيت گرايي موجب مي شود چشم اندازکاربراي عموم ومسولان روشن شود. يکي ازراه هاي مهم گفتمان سازي اقتصاد مقاومتي، همين شيوه است.