۲۲بهمن فرا رسید.انقلابی که تاب تحقیر ایران، طاقت جدایی یک وجب از خاکش را ندارد، فرارسید ، انقلابی که حتی کودکانش عهدنامه  ترکمن چای و گلستان را به بازی می گیرند و بجای امضای شاهان به آن "نه" می گویند، آمد.

انقلابی که پایان عمر کمونیست را نوید داد ، مرگ صدام متجاوز را رقم زد و به فرمانروایی بلامنازع ۷۰ساله شیطان بزرگ، امریکا پایان داد ، فرارسید.

انگار ما به اندازه  زمان انبیاء ، دست یاری و امداد الهی را دیدیم و چشیدیم.

نمی خواستند انقلاب شود ، انقلابی شدیم. نمی خواستند باشیم و الان هستیم ، چه بخواهند و چه نخواهند انقلاب هست و خواهد بود. این بودن بخاطر باهم بودن ملت ایران است و رشته پیوند این کنار هم بودن، ولایت فقیه است.

۲۲بهمن زمان رونمایی از بزرگترین سلاح ایرانی هاست. یکسال هرچه طرح، تحریم و دسیسه ی ناامنی ریختند حالا قرار است با حول وقوه الهی به باد هوا برود.

افسوس ِهرساله دشمنان ما بعد از ۲۲بهمن این است که حیف از هزینه هایی که به رسانه ها و تفنگ های مزدور خود دادند.

۲۲بهمن محل نمایش حول و قوه الهی است و مردمی که دراین روز حاضرمی شوند همان قدرت و قوه الهی هستند. تنها قدرت خداست که می تواند که با یک اجتماع دوساعته ، اتحادیه سالانه دشمنانش را آشفته و پریشان کند و میز پر از مارهای گزینه را ببلعد و بی گزینه کند.

امید ما این است که بجای تمام تاریخ پیش ازخود که سر بزنگاه به موقع حاضر نشدند، بیاییم .

آنقدر بیاییم تا بیاید آنکه همه منتظر آمدنش هستند. بیاییم تا ببیند ما در زمان غیبتش لبیک می گوییم در زمان حضور که جای خود دارد.

احمدملاشاهی