کاوش نیوز-هرمز راسخی: این روزها از اردوگاه جریان اصلاحات صدای شکست های گسلی و فریاد های سهم خواهی بگوش می رسد.

جدای از تمام نتایج بدست آمده قطعا تا زمان معرفی کابینه چهاردهم این سهم خواهی ها و تذکرات مستقیم و غیر مستقیم به رئیس دولت برای یاد آوری زحمات(!) خود در جذب آرای مردمی بیشتر و بیشتر خواهد شد.

مواضعی که این روزها از حلقه اول و بعضا دوم اطرافیان رئیس جمهور صادر می شود موید این نکته است که این تنش های زیر پوستی میان جریان اصلاح طلبان آزموده شده و مردود دوره دولت های قبل که به محاق فراموشی رفته اند از یک سو و جریان نیروهای سفید و تازه نفس اصلاح طلب که تاکنون توسط ژنرال های اصلاح طلب به بازی گرفته نشده اند و برای دیده شدن تلاش می کنند با نزدیک شدن به زمان معرفی کابینه از سوی دیگر دیده و شنیده خواهد شد.

کسانی مانند محمد فاضلی مشاور فرهنگی پزشکیان یا همان قهرمان پرتاب میکروفون در مناظرات انتخاباتی با واژه مجاهدین شنبه اولین هشدار را به پزشکیان داد که این نفرات که فردای پیروزی در انتخابات آمده اند و بیشتر سهم خوار هستند تا همراه، دولتش را بر زمین خواهند زد و پزشکیان باید از این افراد تاریخ مصرف گذشته پرهیز کند.

احمد زید آبادی دیگر اصلاح طلب حامی پزشکیان حضور وی را وارد شدن به میدان مینی تشبیه می کرد که نقشه آنرا دیگران در اختیار داشتند نیز به رئیس جمهور هشدار داد که از بکار گیری مجاهدین شنبه که بعضا تخصصی هم ندارند و بیشتر قدرت طلبند(تا خدمتگزار)خودداری کرده و آنان را از کابینه خود حذف نماید.

سعید لیلاز اصلاح طلب دیگر نیر با تندترین لفظ مجاهدین شنبه را سهم خواهان و رانت خوارانی نامید که در کمین پزشکیان و دولت او نشسته اند.

اما تندترین نظر را علی نظری، عضو فراکسیون اصلاح‌طلبان در مجلس ششم داشته است، وی در تحلیلی با عنوان «هجوم بی‌محابای مجاهدان شنبه به پزشکیان»، برخی فعالان سیاسی اصلاح‌طلب را «مگسان دور شیرینی» نوشت: این مگسان بزرگ‌ترین خصیصه‌شان فرصت‌طلبی و جاه‌طلبی است منتظر فرصت ماندند تا در صورت پیروزی پزشکیان به جلوی صف بیایند و سهم خود را دریافت کنند. 

وی در پایان مطلب خود ناخواسته به تنش های احتمالی جناح های درونی حامی رئیس جمهور اشاره کرده و می گوید: یادآور شوم که نخستین مشکل قبل از شروع کار دولت، وجود اصلاح‌طلبان قدرت‌محور است که قطعاً با سهم‌خواهی و جست‌وجوی رانت، مانع‌تراشی‌ بسیاری خواهند کرد.

نکته آخر و مجموعه موارد یاد شده نشان می دهد که با گذشت زمان اختلافات سهم خواهی و شاید تنش های درونی دولت چهاردهم حتی با در نظر گرفتن اینکه تمامی وزرای معرفی شده بتوانند رای اعتماد مجلس را بگیرند به درون دولت نیز کشیده خواهد شد که می تواند در گذر زمان ابتدا مقبولیت و سپس مشروعیت دولت را بدلیل فقدان مدیریت کارآمدی آن زیر سوال ببرد.