به گزارش کاوش نیوز؛ دکتر حسن بیارجمندی فارغ التحصیل حقوق بین الملل از دانشگاه وزارت خارجه روسیه طی یاد داشتی

به ابعاد برنامه های آتی دشمنان انقلاب اسلامی بویژه اپوزیسیون، علیه نظام مقدس اسلامی بر اساس دو مدل تاریخی دموکراتیزه کردن توسط ایالت متحده در کره جنوبی و اندونزی پرداخت. 

 جنگ و نفوذ اقتصادی اقتصادی در کلام رهبر معظم انقلاب

رهبر معظم انقلاب اسلامی در فراز بسیار مهمی از بیانات شان در دیدار مورخه ۶ دی ماه ۱۳۹۶ اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی کشور فرمودند : « بعضی‌ها از اسم جنگ بدشان می‌آید ؛ تا گفته می شود جنگ اقتصادی یا ... ، اینها بدشان می‌آید ، [میگویند] « آقا چرا این‌قدر از جنگ صحبت میکنید ؟ از صلح صحبت کنید » ! خب جنگ هست . این غفلت ما است ! که اگر چنانچه دشمن متوجّه ما باشد - جبهه‌ی دشمن به طرف ما نشانه گرفته که تیرهای خودش را پرتاب کند - ما غافل باشیم . امیرالمؤمنین [علی (ع) ] فرمود « مَن نامَ‌ لَم‌ یُنَم عَنه » ؛ شما اگر در سنگر خوابت برد ، معنایش این نیست که طرف مقابل شما و دشمن شما هم خوابش برده ؛ او مواظب شما است ، او مراقب شما است ، او منتظر است که شما خوابت ببرد . از اسم جنگ که نباید انسان خوف کند ؛ خب دشمن الان در حال جنگ است ؛ جنگ ، جنگ نظامی نیست ... جنگهایی هست که از جنگ نظامی خطرناک‌تر است ؛ دشمن در حال جنگ با ما است. »

و در ادامه نیز وظیفه و رسالت مهم تمام نیروهای انقلاب اسلامی را در این مقطع حساس و در مقابل دشمن اینگونه ترسیم می کنند : « مهم این است که در هر دوره‌ای از دوره‌ها ما بفهمیم دشمنیِ دشمن چگونه است و چه‌کار دارد با ما می کند ؛ نقشه‌ی دشمن را بفهمیم ؛ درست مثل جنگ نظامی . در جنگ نظامی اگر شما توانستی حدس بزنی که نقشه‌ی دشمن چیست ، پیشگیری میکنی ، خودت را آماده میکنی ؛ یا دفاعِ خوب میکنی یا حمله‌ی پیش‌دستانه میکنی ؛ ... در جنگ اقتصادی.... در جنگ امنیّتی ، در جنگ نفوذ در همه‌ی اینها قضیّه این است : باید حدس بزنید دشمن چه‌کار میخواهد بکند. »

موضوعی که بیش از ۲ سال پیش نیز در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامى مورخه ۱۳۹۴/۰۶/۲۵ در ضمن تبیین « من پاسدار انقلابم » مطرح نموده بودند که : « یکی از کارهای اساسی سپاه ، رصد مسائل بین‌المللی فقط برای شناخت تهدیدها است و همچنین رصد حوادث داخلی کشور ؛ بنابراین سپاه یک موجود سربه‌زیر کنار نشسته‌ی سرگرم کارهای اداری خود نیست ؛ یک موجود آگاه ، ناظر ، بینا ، متوجّه اطراف ... [لذا] رصد دائمی باید بکنید . بخشهای اطّلاعاتی سپاه و هر آنچه پهلو میزند به مسائل اطّلاعاتی سپاه ، ناظر به این معنا است. »

و در بخشی دیگر از بیانات خویش نسبت به نفوذ ، ابعاد آن و تاکیدا بر نفوذ  اقتصادی و تبعات آن تاکید ویژه و مصداقی نمودند : « عرض کرده‌ایم ، امروز نفوذ دشمن یکی از تهدیدهای بزرگ است برای این کشور ؛ دنبال نفوذند . نفوذ یعنی چه ؟ نفوذ اقتصادی ممکن است... در زمینه‌های اقتصادی ، چشمهای بینای مسئولین اقتصادی بایستی باز باشد و مواظب باشند که [دشمنان‌] نفوذ اقتصادی پیدا نکنند ؛ چون نفوذ دشمن پایه‌ی اقتصادِ محکم را متزلزل میکند . آنجاهایی که نفوذ اقتصادی کردند ، آنجاهایی که توانستند خودشان را بر اقتصاد کشورها و ملّتها مثل یک بختک سوار بکنند ، پدر آن کشورها درآمد. اینجا ده پانزده سال قبل از این ، رئیس یکی از همین کشورهایی که جزو کشورهای پیشرفته‌ی منطقه‌ی ما بود ، در سفری که به تهران داشت و پیش ما آمد به من گفت آقا ما به خاطر نفوذ اقتصادی در ظرف یک شب تبدیل شدیم به فقیر ، به گدا ؛ راست میگفت . » (۱)

 دموکراتیزه کردن ایران بر اساس مدل کره جنوبی یا اندونزی ؟

بعد از ۲ سال و اندی از این بیانات بسیار مهم ، هاله اسفندیاری مدیر بخش مطالعات خاورمیانه در اندیشکده وودرو ویلسون مرتبط با بنیاد سوروس (Soros Foundation) با نام اصلی بنیاد جامعه باز (Open Society Institute - OSI) -  که در سال 85 بازداشت و در تیر ماه سال 86 به همراه يحيي كيان تاج‌بخش و رامين جهانبگلو به تلاش برای براندازی نرم اعتراف کرده است (۲)- اخیرا در یادداشتی در مجله فارن افرز کتاب جدید دکتر میثاق پارسا ( استاد جامعه شناسی دانشگاه دورتمس در ایالت نیوهمشایر آمریکا و دارای آثاری چون « دموكراسي در ايران » و « ريشه هاي اجتماعي انقلاب ايران» . ) با عنوان « کدام راه ، دموکراتیزه شدن ایران را رقم می زند : رفورم یا انقلاب (Reform or Revolution :Iran’s Path to Democracy) » معرفی کرده است . این استاد جامعه شناسی دانشگاه دورتمس آمریکا در بخشی از کتاب که در این یادداشت آمده ، به بررسی نحوه دموکراتیزه شدن کره جنوبی و اندونزی پرداخته و آنها را با ایران مقایسه کرده است .

دکتر پارسا دو مدل تاریخی دموکراتیزه کردن توسط ایالت متحده ؛ کره جنوبی و اندونزی را مثال می زنند و در مقایسه با کره جنوبی ، اندونزی و دوره ریاست جمهوری سوهارتو (۲۷ مارس ۱۹۶۸ – ۲۱ مه ۱۹۹۸) را مورد توجه ویژه قرار داده و تاکید می کند که « مدل اندونزی بهترین راه حل » است. در ادامه هاله اسفندیاری هم در تایید این نسخه پیچی با اشاره به انقلاب رنگی ناموفق در سال ۸۸ و رویدادهای یمن ، سوریه ، مصر و همسایگان ایران نتیجه می گیرد : [جنبش سبز] می داند که « اصلاحات تدریجی » از طریق « صندوق انتخابات » (۳) خیلی بهتر از استفاده از گلوله است . وی می نویسد : [جنبش سبز] هنوز به دروازه نرسیده اند. (۴)

 کلید رمزگشایی از علل بحران های اجتماعی و اقتصادی کشور

اما جالب اینجاست که همین خط هاله اسفندیاری را چند ماه قبل و بسیار تفضیلی روزنامه اصلاح طلب اعتماد به شماره 3900 مورخه96/6/16 در صفحه ۸ خود در قالب گفتگویی مکتوب ! با میثاق پارسا با تیتر ( «مذاكره» نرم ترين راه گذار به دموكراسي ) پوشش داده بود که نه تنها دارای پیام های پیدا و پنهان قابل تاملی است بلکه کلید رمزگشایی از علل و عوامل بحران های اجتماعی ( افزایش آسیب های اجتماعی در چند سال اخیر ) و اقتصادی کشور است.

ميثاق پارسا در پاسخ به این سوال که : « در بسياري موارد روند توسعه دموكراسي وابسته به كشمكش هايي است كه بين نيروهاي دموكراتيك و ضد دموكراسي ايجاد مي شود . آيا توسعه دموكراسي در چنين شرايطي با مذاكره برقرار مي شود ؟ » می نویسد : « مذاكره در شرايط پرمناقشه اي كه دولت كنترل بسياري از منابع يا بخش اعظم منابع را در اختيار گرفته و از خيل اقدامات سركوبگرانه براي ممانعت از توسعه دموكراسي بهره مي گيرد ، امكان پذير نيست. توسعه دموكراسي در چنين مواردي فقط با بسيج و اعتراض عمومي و با گسست ساختارهاي اجتماعي و اقتصادي برقرار مي شود . اينكه فرجام اين مسير موفقيت آميز است يا خير ، درگرو تضادها و بحران هاي اقتصادي ، سياسي و ايدئولوژيك است ! »

 وی در ادامه و در پاسخ به این سوال که : « مذاكره با مخالفان دموكرات غالبا برآمده از هراس حاكمان است يا گرايشات واقع بينانه ؟ » می نویسد : « موثرترين روش در شنوا شدن صاحبان قدرت و كشاندن شان به ميز مذاكره ، ايجاد نوعي اهرم فشار مشخص است . به لحاظ تاريخي بسيج و فشار عمومي در ايجاد چنين اهرم فشاري موثر بوده اند .»

 نقش فشارهاي خارجي و عوامل نفوذ در پروژه گذار به دموکراسی

پارسا در ادامه و در تبیین نقش عوامل خارجی در این پروژه گذار به دموکراسی و در پاسخ به این سوال که : «  بازيگران خارجي در فرآيند توسعه دموكراسي چه تاثيري بر موفقيت مذاكره دارند ؟ آيا نمونه هايي از موارد موفق در ذهن داريد ؟ » با تاکید بر نقش آفرینی عامل نفوذ ، دو مدل کره جنوبی و اندونزی را مثال می زنند : «  فشارهاي خارجي به ويژه در كشورهاي وابسته ، فقط هنگامي نقش آفرين بوده اند كه عامل نفوذ داشته اند . ايالات متحده در سال ١٩٨٧ ارتش كره جنوبي را واداشت كه با مخالفان مذاكره كند كه در نهايت مذاكرات به اصلاحات سياسي و تغييراتي در قانون اساسي انجاميد . كشورهاي غربي به سوهارتو ، رييس جمهور اندونزي براي اعمال تغييرات فشار وارد آوردند و اين فشار در نهايت منجر به سرنگوني وي در سال ١٩٩٨ شد . اما بعيد به نظر مي رسد كه فشارهاي خارجي بدون اهرم فشار بتوانند موفقيت آميز باشند. » (۵)

بحران در اقتصاد شرق آسیا که اقتصاد سه کشور را عملاً فلج کرده و باعث حضور قدرت‌های غربی برای نجات آنها شد به عنوان آغازی برای تحولات اقتصادی جدید در صحنه جهانی تلقی شد . مالزی ، اندونزی و کره جنوبی بیش از هر کشور دیگر در آسیای دور دچار بحران اقتصادی شدند ، این دو بحران هر چند در عملکردهای سیاسی و اقتصادی خود این کشورها نیز ریشه دارد اما این واقعیت امروز جهان را پیش از گذشته در مقابل چشم جهانیان قرار داد که اقتصاد جهانی از هر بی نظمی ، دچار اختلال می‌شود و برای برقراری هر نظمی در کانون بحران یافته اقتصادی ، قدرت‌های اقتصادی سنتی جهان با حضور خود به ارائه نسخه‌هایی می‌پردازند که در نهایت ضامن منافع درازمدت آنها می‌باشد .

 مهمترین عوامل و آثار بحران اقتصادی در کشور اندونزی

اما با این مقدمه نسبتا طولانی ، اندونزی در مقاطع یاد شده دارای چه شرایط و ویژگی هایی بوده است که در چارچوب خط ترسیمی مدیر بخش مطالعات خاورمیانه در اندیشکده وودرو ویلسون و نیز گفتگوی مکتوب مورد اشاره می گنجد !؟ بستر و زمینه های اصلی پروژه گذار به دموکراسی در اندونزی با بحران اقتصادی در سال ۱۹۹۳ فراهم شد ؛ درست زمانی که خواسته یا ناخواسته بدهی خارجی اندونزی با تولیدات داخلی آنها یکسان و با سقوط به میزان ۱٫۶ برابر تولید سالانه تا سال ۱۹۹۶ ادامه یافت . انحصار نسبی بازار این کشور در اختیار سرمایه‌گذاران خارجی! و ریسک پذیری های بالای ناشی از شرایط داخلی و منطقه ای آن بر متزلزل بودن این اقتصاد وابسته افزوده بود و هر روز بر شدت آن می افزود و برای ویرانی آن تنها به یک شوک موثر منطقه ای نیازمند بود که بحران اقتصادی تایلند در سال ۱۹۹۷ آنرا فراهم نمود.

 مهمترین آثار این بحران اقتصادی عبارت بود از :

الف : ورشکستگی شرکت ها و بحران ها و آسیب های جدی اجتماعی در میان سهام‌داران و مدیران داخلی آنها

ب : سقوط ارزش پول ملی

ج : افزایش بدهی های خارجی و سقوط واحد پول آن روپیه

د : افزایش نرخ بیکاری  و افزایش آسیب های اجتماعی و در نتیجه گسست های اجتماعی و سیاسی

 رضا شیرزادی چند سال قبل در « تحلیلی بر بحران اقتصادی شرق آسیا و پیامدهای آن » در راهبرد ، عوامل اصلی این تکانه ها در  جنگ داخلی و خارجی اقتصادی علیه مالزی را بیان می کنند که بسیار قابل تامل است : « سرمایه گذاری کلان در فعالیت های غیرتولیدی و غیر صادراتی نظیر املاک و مستغلات و نیز سفته بازی ... وجود فساد در ساختار حکومت و مدیریتهای اقتصادی . در دستگاههای دولتی فساد مالی گسترده وجود داشت و گروهی که به هرم مدیریت و حکومت نزدیک بودند از این روند برای افزایش ثروت خود بهره می بردند و بعضا اعطای وامها و تسهیلات با شرایط سهل به افراد و نزدیکان داده شده که در زمینه غیرتولیدی و کاسب کارانه مورد استفاده قرار گرفته است. (ص۸۲) »

تحت چنین شرایطی ، مادلین آلبرایت وزیر خارجه وقت آمریکا در ۳۱ اردیبهشت سال ۱۳۷۷ از سوهارتو رئیس جمهور اندونزی ( یکی از مهمترین متحدین خود که از سال ۱۹۶۵ مورد حمایت آمریکا و کشورهای غربی بود و مجری نظم نوین جهانی آمریکا و فراهم کننده نفوذ غرب در منطقه جنوب شرقی آسیا بود ) می خواهد استعفاء دهد و راه را برای گذار به دموکراسی فراهم نماید و این عنصر وابسته چند ساعت بعد استعفاء و اختیاراتش را به معاون خود بشیر الدین یوسف حبیبی واگذار می کند و او نیز با رفع حصر و آزادی زندانیان سیاسی پروژه یاد شده را وارد فاز سیاسی و با تغییر در راس نیروهای مسلح و امنیتی ، اندونزی را بسمت یک کشور کاملا وابسته و تحت کنترل غرب پیش می برند.

 مدل اندونزی ؛ پروژه گذار به دموکراسی در ایران

اگر به همین خطوط به دقت توجه نماییم به خوبی در خواهیم یافت که دشمنان انقلاب و نظام اسلامی و ایادی نفوذی داخلی آنان در همین مدت و در جنگ نابرابر اقتصادی در چارچوب نظریه میلتون فریدمن : « بازار آزاد به بهبود دموکراسی منجر می‌شود » و مدل اندونزی « پروژه گذار به دموکراسی در ایران » را دنبال کرده اند و عواملی در داخل نقش اصلی و محوری در دامن زدن در بحران های اقتصادی اخیر با هدف فشار به مردم و معیشت آنان ( برنامه میان مدت دشمنان مورد تاکید در بیانات96/2/20 ) و همچنین طیف گسترده ای از پیش‌زمینه های اجتماعی ( دامن زدن به آسیب های اجتماعی تحت فضای مجازی) و سیاسی (اختلاف و تنش های سیاسی) در داخل کشور را بازی کرده و می نمایند و در ماه های پیش رو به فاز نهایی خود وارد خواهند کرد.

ضمن اینکه همانطور در یادداشت «شتاب دهنده موج سوم برنامه‌ریزی ده ساله دشمن» که نگارنده این سطور اخیرا در ارتباط با بیانات مورخه۱۳۹۰/۰۳/۱۴ در تحلیلی از برنامه ریزی های بلند مدت دشمنان برای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران از مقطع ۱۴خرداد سال ۶۸ و نیز رمزگشایی از بیانات معظم له در مراسم دانش آموختگی دانشجویان افسری و تربیت پاسداری دانشگاه امام حسین(ع) مورخه96/2/20  (۶) ارایه نمودیم ، اکنون تحت همین « پروژه اندونزیزه کردن ایران »  با بعض تحرکات و تجمعات مواجه هستیم که اولا ثبات سیاسی و امنیت اجتماعی و اقتصادی کشور ثانیا امید مردم در انتظار ( ۶ سال منتظر گشایش اقتصادی و معیشت خود) را هدف قرار داده اند تا تحت همین عامل فشار و نفوذ زمینه و بستر « بسته ۸ ساله مذاکره داخلی جریان فتنه ۸۸ با نظام » برای گذار آرام به دموکراسی لیبرال (نسخه اندیشکده وودرو ویلسون آمریکا- هاله اسفندیاری )  و وارد کردن مجدد ایران به اردوگاه غرب را فراهم نمایند !

پی نوشت:

• http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=30791
• http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8604270663
• اصلاحات تدریجی از طریق «صندوق انتخابات» راهبردی است که اپوزیسیون خارج از کشور در پاریس و در سال 89 از آن پرده برداری کرد و ...
• https://www.foreignaffairs.com/reviews/review-essay/2017-12-12/reform-or-revolution
• روزنامه اعتماد، شماره 3900 به تاريخ 16/6/96، صفحه 8 (اعتماد آنلاين) http://www.etemaad.ir/Default.aspx?NPN_Id=804&pageno=8
• مقام معظم رهبری در مراسم یاد شده با تبیین اهداف دشمن در مقابله با جمهوری اسلامی بیان داشتند: «دشمن، سه هدفِ کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت را در دستور کار خود قرار داده است که هدف کوتاه مدت آنها «برهم زدن امنیت کشور و ایجاد آشوب و فتنه» است.ایشان با تأکید براینکه یکی از افتخارات جمهوری اسلامی به‌وجود آوردن محیطی امن در منطقه پر از ناآرامی و دنیای پر از تشنج کنونی است، گفتند: این امنیت را ملت و مسئولان دلسوز به‌واسطه آگاهی ها و هوشیاری ها و به روز بودن ها ایجاد کرده اند. معظم له موضوع «اقتصاد و معیشت مردم» را هدف میان مدت دشمنان خواندند و عبارت کلیدی بکار برده اند که رمز گشای این اوج موج سوم برنامه ریزی ده ساله دشمنان است: «در طراحی بدخواهان، اقصاد کشور نباید حرکت کند، معیشت مردم باید لَنگ بماند، کار و تولید رونق نگیرد و بیکاری بعنوان یک بلا باید عمومیت پیدا کند تا در نهایت، مردم از جمهوری اسلامی ناامید شوند.» ایشان تنها راه مقابله با این هدفِ دشمن را «اجرای شعار سال» و «عمل به سیاست های اقتصاد مقاومتی» و «رونق تولید ملی و ایجاد اشتغال» دانستند و تأکید کردند: «اگر این مسیر دنبال شود، قطعاً دشمن به هدف خود نخواهد رسید.»