اذعان همه جناحهای سیاسی به کمکاری مجلس دهم/ آیا مجلس دهم، ضعیفترین مجلس تاریخ ایران است؟
کمتر از یکصد و چهلروز تا انتخابات مجلس باقی است و طبعا با نزدیک شدن به پایان عمر مجلس دهم، ارزیابیهای رسانهای و مردمی از عملکرد مجلس بیشتر و بیشتر میشود.
...به گزارش کاوش نیوز؛ کمتر از یکصد و چهلروز تا انتخابات مجلس باقی است و طبعا با نزدیک شدن به پایان عمر مجلس دهم، ارزیابیهای رسانهای و مردمی از عملکرد مجلس بیشتر و بیشتر میشود.
در این میان، واکاوی دیدگاه مردم و تحلیلگران پیرامون مجلس دهم، ما را به برخی گزارههای مشترک رهنمون میشود که شاید یکی از مهمترین آنها، ضعف غیرقابل چشمپوشی مجلس دهم باشد. در رصد دیدگاههای مردمی، بارها به وصفِ «ضعیفترین مجلس تاریخ ایران» برمیخوریم؛ اما آیا مجلس دهم ضعیفترین مجلس تاریخ ایران است؟
بدیهی است که طرح این پرسش با نمایندگان مستقر، واکنش منفی آنها را در پی خواهد داشت؛ چه آن که آنها در برساختن این مجلس ضعیف سهمی نهچندان کوچک دارند.
طولانی بودن پروسه رسیدگی به طرحها و لوایح، بیعملی نسبی بزرگترین فراکسیون مجلس(فراکسیون امید)، عدم انجام اقدام موثر در حوزههایی که مستقیما به معیشت مردم مربوط میشود(منجمله انفعال مجلس در نوسانات عجیب قیمت خودرو طی دو سه سال اخیر) و... از جمله انتقاداتی است که بر مجلس دهم وارد میکنند تا نتیجه بگیرند که این مجلس ضعیفترین یا دستکم یکی از ضعیفترین مجالس تاریخ ایران است.
برخی میپرسند اساسا مجلس در این سه سال و اندی، چه کار مهمی انجام داده است؟ پاسخ برخی تحلیلگران، «تقریبا هیچ» است. حقیقت آن است که مجلس دهم از نگاه مردم هم کارنامه مثبتی ندارد.
تنها در یک نمونه، سه بار استیضاح عباس آخوندی، وزیر پیشین راه و شهرسازی و دوباره بر مسند نشستن وی، تلقی بسیاری از مردم را از این ابزار نظارتی مجلس، به ابزاری برای معاملهگری تبدیل کرد! طی سه سال و نیم گذشته، مردم در رسانهها شاهد بودهاند که نمایندگان، در سخن گفتن برای اصلاح وضعیت کشور، گوی سبقت را از مسئولان دولتی هم ربودند اما در عمل، بر سر میز شام این وزیر و آن وزیر حاضر میشدند!
همین امر، با نقد تند برخی رسانهها همراه شد؛ تا آنجا که نوشتند بخشی از این مجلس با جیب تنظیم میشود! این مسأله را باید در کنار فساد قابل تأمل در مجلس دهم تحلیل کرد. از بازداشت یکی از نمایندگان مجلس به اتهام مسائل اخلاقی تا تبانی دو نماینده برای خرید ۶ هزار خودرو؛ تأثیری منفی بر وجهه مجلس گذاشت.
به یادآورید که سخنان سلطنتمآبانه علی مطهری در جانبداری از دولت برای عدم پرداخت یارانهها نیز حتی برخی از افراد همسو با وی را به نقد واداشت؛ چنانکه عباس عبدی نقد تندی بر سخنان وی نوشت و از او خواست توضیح دهد که با پول نفت چه کرده است؟
نیز به یاد آورید سخنان نژادپرستانه یکی از نمایندگان در درگیری لفظی با یک نماینده دیگر را یا برخورد زننده دو نماینده مجلس با مردم را که انتقادات فراوانی را به دنبال داشت.
در میان معتقدان به وصف «ضعیفترین مجلس تاریخ ایران» نام شخصیتهایی همچون احمد توکلی هم دیده میشود. او مجلس دهم را به لحاظ «ضعف» بیسابقه توصیف کرده است! در این میان تفاوتی نیز میان اصولگرایان و اصلاحطلبان راهیافته به مجلس وجود ندارد؛ در واقع هردوی این طیفها نتوانستند توقعات مردم را برآورده کنند اما با این وجود حسب ادعاهای لیست امید، پیکان انتقادات بیشتر این طیف را نشانه گرفته است؛ به ویژه آن که محمدرضا عارف، سرتیم لیست امید، به نحو فاجعهآمیزی ضعیفتر از چیزی که انتظار میرفت، عمل کرد.
عملکرد مجلس دهم و تبعات آن، تحلیلگران را به این نتیجه رسانده است که کارایی شعارها در انتخابات مجلس یازدهم تقلیل خواهد یافت. بر این اساس، کاندیداها ناگزیرند تا با بازنگری کلان در رویکردهای پیشین خود، از آنچه که حقیقتا به کار مردم میآید بگویند؛ آن هم نه در شعار! آنها باید بگویند که دقیقا برای درمان دردهای کشور چه برنامهای دارند و این البته نقطه روشنی از پسِ نقطه تاریک مجلس دهم است.
در این میان، شرطگذاری تلویحی و تصریحی برخی از جریانهای سیاسی برای حضور در انتخابات، بیش از هرچیز مضحک مینماید. به نظر میرسد که جریانهای سیاسی بیش از آن که نیاز داشته باشند برای نهادهای نظارتی شرط بگذارند، نیاز دارند تا وجاهت خود را برای حضور در انتخابات به مردم ثابت کنند. از طرفی عملکرد فسادآلود برخی از نمایندگان جای تردیدی باقی نگذاشته است که نمیتوان به حضور فلهای نمایندگان در انتخابات اعتماد کرد.
انتهای پیام/
برای ارسال نظر، باید در سایت عضو شوید.
ارسال نظر